Dlaczego innowacja?

Co przyczyniło się do napisania przeze mnie i wprowadzenia innowacji "Nauczanie przez kodowanie"?

W ubiegłym roku po raz pierwszy uczestniczyłam w programie "Mistrzowie Kodowania". Po dwudniowym szkoleniu wiedziałam, że to jest to, co na pewno mnie zafascynuje. Prowadziłam zajęcia z programowania w Scratchu w klasie III i IV. Przed każdymi zajęciami musiałam sporo się przygotowywać, bo to były też i moje pierwsze kroki ze Scratchem. A wiadomo, dzieci nie trzymają się schematów, są bardzo ciekawe innych rozwiązań i kreatywne. Musiałam więc sprostać ich pytaniom. Teraz czuję się nieco pewniej choć myślę, że wiele jeszcze w tej dziedzinie powinnam się nauczyć. 

W tym roku szkolnym powierzono mi wychowawstwo w klasie II d. Nie znałam tych uczniów, nie uczyłam ich w klasie I, ale wiedziałam przed wakacjami, że są to dzieci, które rozpoczęły naukę w szkole jako sześciolatki i na dodatek większość z nich urodziła się w ostatnim kwartale roku. To małe dzieci, niektóre z nich nawet teraz nie mają 7 lat.  Myślałam więc dużo nad tym, jak z nimi będę pracować, jakie metody będą najskuteczniejsze, najodpowiedniejsze uwzględniając ich możliwości rozwojowe. Wiedziałam, że jest to klasa zróżnicowania pod względem osiągniętych umiejętności z zakresu czytania, pisania i liczenia, jak również pod względem możliwości psychofizycznych. Zastanawiałam się, jakie zajęcia dodatkowe wybrać, by zainteresować wszystkie dzieci, by nie zniechęcić je stopniem trudności czy monotonnością. Zależało mi na tym, by każde dziecko szybko widziało efekty swojej pracy niezależnie od tego jak czyta, pisze i liczy, czy też w jakim stopniu ma opanowaną umiejętność posługiwania się komputerem, by było zadowolone z tego, co samo stworzyło. Zdawałam sobie sprawę, że zajęcia z programowania prowadzone w takiej formie, jak w roku ubiegłym, zupełnie nie zdadzą egzaminu w tej klasie. Po pierwsze aplikacje, które tworzyłam z uczniami znacznie starszymi byłyby dla moich przyszłych uczniów za trudne, po drugie zaś, nie chciałam, by tworzone przez nich projekty żyły własnym życiem, niezależnie od tego, jakie treści i jakie aktywności są realizowane i podejmowane aktualnie w ramach obowiązkowych zajęć.

O Pilotażowym wdrożeniu programowania w edukacji formalnej w oparciu o innowacje pedagogiczne dowiedziałam się późno, bo pod koniec wakacji. Decyzję podjęłam szybko, wiedziałam, że to jest to, czego szukałam. Miałam tydzień do spotkania się rady pedagogicznej, kiedy to należało podjąć uchwałę o realizacji innowacji w szkole. Udało się. Mam nadzieję, że stworzyłam to, o co mi chodziło. Przygotowane przeze mnie aplikacje, które będą tworzone przez uczniów są proste, dostosowane do ich możliwości, i co najważnjesze ściśle powiązane z aktywnościami podejmowanymi przez uczniów na lekcjach. Każde zajęcia programowania poprzedzają przygotowania prowadzone na różnych edukacjach: polonistycznej, matematycznej, przyrodniczej, plastycznej, itd.  

Bardziej szczegłówe informacje o innowacji, jej realizacji, celach, ewaluacji znajdują się w oddzielnych zakładkach.

Mam nadzieję, że innowacja spełni moje oczekiwania i przyczyni się do wszechstronnego rozwoju uczniów, przyniesie im radość tworzenia w programowaniu, a rodzicom zadowolenie i dumę ze swoich małych programistów. Chciałabym też, by blog poświęcony wszystkim działaniom związanych z jej realizacją był źródłem inspiracji dla innych nauczycieli. 

Halina Wencel